Ο δημιουργός της σειράς μυθιστορημάτων με ήρωα τον Τσάρλι Πάρκερ βρέθηκε το βράδυ της 4ης Ιουλίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, όπου συνομίλησε με τον Ηλία Μαγκλίνη, συγγραφέα και αρχισυντάκτη της εφημερίδας Η Καθημερινή, στην εκδήλωση με τίτλο: «Πώς γεννήθηκε η σειρά του Τσάρλι Πάρκερ: Το υπερφυσικό, το έγκλημα, οι πολιτικές προεκτάσεις».
«Ο ήρωάς μου λέγεται Τσάρλι Πάρκερ όχι γιατί θέλω να παραπέμψω στην τζαζ (δεν μπορώ να σκεφτώ έναν ντετέκτιβ που είναι προσηλωμένος στην τζαζ), αλλά επειδή από το όνομα του διάσημου τζαζίστα κρατώ το παρατσούκλι του, που ήταν "Bird". Κρατώ, με άλλα λόγια, την εικόνα του πουλιού, την έννοια ή την αίσθηση της πτήσης και της ελευθερίας, παραπέμποντας σε ένα πνεύμα που υπερίπταται, ενώ από την άλλη πλευρά παραμένει απολύτως προσγειωμένο».
Άνετος, φιλικός και ιδιαίτερα επικοινωνιακός, ο John Connolly μίλησε για 45 περίπου λεπτά για τα πάντα, ακόμη και για το Μουντιάλ, καθώς εξήγησε γιατί οι Ιρλανδοί δεν υποστηρίζουν τους Άγγλους στο παγκόσμιο πρωτάθλημα: «δεν μας έφτανε το Brexit, θα αρχίσουν να κερδίζουν και στους αγώνες τώρα;»
Ο διάσημος συγγραφέας μιλώντας για τον Τσάρλι Πάρκερ (τον ντετέκτιβ που πρωταγωνιστεί στα βιβλία του) είπε χαρακτηριστικά: «Ξεκίνησα να τον σχεδιάζω, ψάχνοντας τι είναι εκείνο που τον στοιχειώνει, πώς ακριβώς κινείται ο άνθρωπος που είναι στοιχειωμένος. Κι εκείνο που βλέπω τώρα είναι πως μολονότι στοιχειωμένος, ο Τσάρλι Πάρκερ μπορεί να είναι πιο ανοιχτός, έχει τη δυνατότητα να μοιράζεται πράγματα, ακόμα κι αν υποφέρει - ή ακριβώς επειδή υποφέρει και θέλει να μην υποστούν οι άλλοι τον πόνο που έχει υποστεί ο ίδιος».
Αναφερόμενος στην ανάμιξη του αστυνομικού νουάρ και του μεταφυσικού, για την οποία είναι διάσημος σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Κόνολι είπε χαρακτηριστικά: «Το αστυνομικό μυθιστόρημα γεννήθηκε μαζί με τον Διαφωτισμό και η λογική πρυτανεύει στις σελίδες του. Στις απαρχές του, όμως, είναι ολοφάνερος ο φόβος του μεταφυσικού ή αγάπη των πνευμάτων. Μόνο μετά το 1930 αρχίζουν να μπαίνουν κανόνες και να αναπτύσσεται ο σνομπισμός του αστυνομικού μυθιστορήματος απέναντι στο παράλογο και το άλογο. Όταν άρχισα να γράφω δεν είχα συνείδηση αυτών των κανόνων και οι αναγνώστες δέχθηκαν εύκολα την απουσία τους. Εξάλλου είμαι καθολικός και δύσκολα μπορούν να ταυτιστούν οι καθολικοί με τη λογική. Και πάλι, όσο ήμουν νέος, οι Ιρλανδοί συγγραφείς έπρεπε να διαθέτουν ιρλανδικότητα. Η λογοτεχνία συμμετέχει προνομιακά στην οικοδόμηση της εθνικής ταυτότητας και η επιστροφή στην ιρλανδική μυθολογία αποτελούσε εκείνη την εποχή αποφασιστικό παράγοντα. Μετά την απόκτηση της ιρλανδικής ανεξαρτησίας, όλα αυτά τελείωσαν. Ο ίδιος ως νέος προτιμούσα από την ιρλανδικότητα τις βρετανικές και τις αμερικανικές πηγές. Η αμερικανική λογοτεχνία ήταν για μένα έξοδος διαφυγής. Έτσι άρχισα να γράφω έχοντας ως σκηνικό μου το Πόρτλαντ του Μέιν. Δεν έγραψα, ωστόσο, και δεν γράφω αμερικανικά μυθιστορήματα, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα είχε κανένα νόημα. Στα βιβλία μου κυριαρχεί ο χώρος, ένα τοπίο δάσους με δαίμονες και νεράιδες οι οποίες δεν εκπροσωπούν το πνεύμα του Καλού. Ο χώρος στο αστυνομικό δεν έχει την ωμότητα του θρίλερ. Το αστυνομικό, όπως έδειξε η 'Αγκαθα Κρίστι, συμπιέζει και αποικίζει τον χώρο. Και το δάσος μου, μαζί με τα μεταφυσικά του όντα, είναι ένα αστυνομικό τοπίο, όπως το τοπίο του ανθρώπινου κινήτρου ή το αστικό τοπίο. Και μέσα στο τοπίο του δάσους το θέμα που πρωτίστως με απασχολεί είναι το θέμα της διαφθοράς».
Στο τέλος την εκδήλωσης ο γνωστός συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα των βιβλίων του στους αναγνώστες, ενώ την επόμενη μέρα επισκέφθηκε το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων, BELL books, οπού επίσης είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με αναγνώστες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκδήλωση της 4ης Ιουλίου πραγματοποιήθηκε σε συνδιοργάνωση της Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του Δήμου Αθηναίων, της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση και των εκδόσεων BELL, και με τη στήριξη της Πρεσβείας της Ιρλανδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου