Ο φανατικός αναγνώστης του Stephen King, Ηλίας Φουντούλης, διηγείται πως βρέθηκε στο Παρίσι το Νοέμβριο του 2013 για να παρακολουθήσει από κοντά τον αγαπημένο συγγραφέα εκατομμυρίων αναγνωστών στον κόσμο να μιλάει για τον εαυτό του και την πολύ-αναμενόμενη συνέχεια της «Λάμψης», το Δόκτωρ Ύπνος (που κυκλοφορεί στα ελληνικά στις 7 Μαρτίου)!
Για τον Stephen King στο Παρίσι!
Καλοκαίρι του 13, κάπου στην Αρκαδία. Χαζεύω στο Internet λίγο πριν κατέβω στη θάλασσα. Έχω μόλις τελειώσει τον Θόλο από τις Εκδόσεις Bell, και μπαίνω στο StephenΚing.com για να διαβάσω κανένα νέο.
Είχα διαβάσει κάποιους μήνες πριν ότι ο Stephen King ετοίμαζε τη συνέχεια της Λάμψης και βλέπω ότι είναι ήδη έτοιμο και προς έκδοση στην Αμερική ενώ παράλληλα ετοιμάζει και τις αντίστοιχες προωθητικές ενέργειες...
Ζηλεύω τους Αμερικάνους που τον έχουν εκεί, εύχομαι πώς κάποια μέρα θα τον δω κι εγώ από κοντά, ελπίζω πως η ευχή μου θα πιάσει...
Και λίγες μέρες μετά ανακοινώνει ότι για πρώτη φορά θα επισκεφτεί την Ευρώπη για την προώθηση του Δόκτωρ Ύπνος.
Μπαίνω στο site του 5 φορές τη μέρα, κάθε μέρα περιμένοντας να μάθω νέα. Ανακοινώνονται 2 εμφανίσεις στο Παρίσι, μία στο Μόναχο και μία στο Αμβούργο. Περιμένω να μάθω λεπτομέρειες. Βγαίνουν οι ημερομηνίες. 13 Νοεμβρίου για να υπογράψει βιβλία και 16 Νοεμβρίου για να παρουσιάσει το Δρ. Ύπνος. Κλείνω μέσα σε 2 λεπτά εισιτήρια για το θεάτρο που θα εμφανιστεί και αεροπορικά για Παρίσι και μετράω αντίστροφα!
Σάββατο 16 Νοεμβρίου πρωί-πρωί πετάω από Αθήνα και 11.00 είμαι στο ξενοδοχείο ακριβώς δίπλα στο Grand Rex που θα γινόταν η παρουσίαση.
Η πρώτη κυριολεκτική κρυάδα είναι ο συνδυασμός θερμοκρασίας 5 βαθμών με συννεφιά και ψιλόβροχο. Η δεύτερη κρυάδα, είναι πολύ χειρότερη όταν βλέπω ότι υπάρχει ήδη μια ουρά περίπου 20 ατόμων έξω από την πόρτα, περιμένοντας για το event που θα γίνει σε 9 ώρες!
Ζυγίζω τις εναλλακτικές μου, προετοιμάζομαι ψυχολογικά, περπατάω σαν το στοιχειό γύρω-γύρω. Γιορτινή ατμόσφαιρα, στολισμένες βιτρίνες, τουρίστες με ψώνια αλλά για εμένα ειλικρινά δεν έχει καμία σημασία αν βρίσκομαι στο Παρίσι ή το Αγρίνιο! Είμαι εκεί για μία συγκεκριμένη δουλειά.
Γύρω στις 3 το μεσημέρι, πεντέμισι ώρες πριν το event η ουρά είναι γύρω στα 200 άτομα. Έχω φορέσει έξτρα ρούχα και σκουφί, έχω στην τσάντα δυο μπαγκέτες, 2 σοκολάτες, νερό, καφέ και το πιο πρόσφατό του βιβλίο Joyland. Αγόρασα γάντια με κομμένα δάχτυλα για να γυρίζω τις σελίδες στο κρύο και αποφασισμένος στέκομαι στην ουρά.
Μιλάω με Γάλλους από τη Dijon και τη Lille που ήρθαν μόνο για το event, τα λέμε με ένα ζευγάρι τρελών Ιταλών που ήρθαν οδικώς, διαβάζω σχεδόν το μισό βιβλίο και σκέφτομαι ότι θα κρυσταλλώσω από το κρύο και τη βροχή και θα με βρουν την άνοιξη όταν λιώσουν οι πάγοι.
Η ώρα περνάει αργά και βασανιστικά, αλλά περνάει! Η ουρά κοντεύει να φτάσει το χιλιόμετρο. Η άκρη της χάνεται στα βάθη του δρόμου, στρίβει και συνεχίζει να επεκτείνεται. Εμφανίζονται οι κλασσικοί τύποι με τα πλακάτ που ζητάνε απεγνωσμένα να αγοράσουν ένα εισιτήριο.
Και γύρω στις 8 ακούγονται ουρλιαχτά και χειροκροτήματα σημάδι πως ο σταρ που όλοι περιμένουμε έφτασε στο κτίριο! Και η ουρά αρχίζει να κινείται προς τα μέσα, αργά αργά και σταθερά!
Μπαίνω στο κτίριο και παίρνω το γαλλικό αντίτυπο του Δρ. Ύπνος που δικαιούμαι με το εισιτήριο της παρουσίασης. Τρέχω στην αίθουσα και όπως ήταν αναμενόμενο οι πολύ καλές θέσεις είναι πιασμένες! Είμαι όμως μόνος και έχω πλεονέκτημα. Θα βρω μια τρύπα να χωθώ αρκετά κοντά στη σκηνή, και βρίσκω! Μόλις στην 7η σειρά!
Ανεβαίνει στη σκηνή ο Γάλλος ατζέντης του εκδοτικού Albin Michel, κάνει μια μικρή εισαγωγή στα Γαλλικά που μου φάνηκαν “κινέζικα” και στο τέλος πετάει ένα “Please Welcome Mr Stephen King”.
Και έτσι απλά μέσα σε παραλήρημα-αποθέωση του κοινού ο Stephen King ανεβαίνει στη σκηνή. Είμαι συγκινημένος μέχρι τα βάθη της ύπαρξής μου.
Έχω περάσει ατελείωτες ώρες να διαβάζω για κόσμους, πρόσωπα, καταστάσεις που έχει βγάλει ένας άνθρωπος από το μυαλό του, και στέκεται εκεί μπροστά μου.
Ξαφνιάζεται με τον κόσμο και την υποδοχή! Μας χαιρετάει, μας χειροκροτεί, μας υποκλίνεται.
Μη χάσετε την επόμενη εβδομάδα το Β’ Μέρος του άρθρου: Η εξομολόγηση του Stephen King γι’ αυτά που του αρέσουν και για τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου